Je wordt met zeurende koppijn wakker. Door de linkermuur van je studentenkamer hoor je de baby van de buren krijsen en door het plafond hoor je de hond van je bovenbuur blaffen. Je draait je om en kijkt op de wekker; 5.00 uur. ‘Niet alweer’, denk je, terwijl je naar je oordoppen op het nachtkastje graait. Je kunt immers nog wel wat uren slaap gebruiken na het huisfeestje dat je afgelopen nacht hebt gegeven. Als het huilen en blaffen om 7.00 uur nog steeds niet is gestopt, besluit je de buren te appen. Je bedenkt je echter nog net op tijd dat zij afgelopen nacht ook overlast van jou hebben ervaren. Je vraagt je af wat in deze situatie je goed recht is.
Een goede buur
Nadat bovenstaande situatie zich een aantal keer heeft voorgedaan, ben je wel klaar met deze slapeloze nachten. De eerste stap om te kijken of de geluidsoverlast te verminderen is, is in gesprek gaan met je buren. Je trekt je kloffie aan en besluit aan te bellen bij de buren. Ze bieden je een kop koffie aan – goed voor jouw portemonnee als student – en jullie bespreken deze onhoudbare situatie. Helaas verandert er niet veel. Tijd om verder te kijken naar opties die wel werken.
De wet geeft aan dat buren elkaar geen onrechtmatige hinder mogen toebrengen. Het veroorzaken van hinder alleen is dus niet voldoende. Deze hinder moet ook nog onrechtmatig zijn. Een zekere mate van door andere veroorzaakte hinder moet dus worden geduld. Het is lastig om te bepalen waar de grens ligt. Is het geoorloofd dat je drie van de zeven dagen wordt gewekt door het gehuil van de baby van de buren? En moeten de buren het op hun beurt maar dulden dat jij iedere dinsdag- en donderdagavond technofeesten geeft?
Of de tolerantiegrens wordt overschreden, hangt voor een belangrijk deel af van de aard, de ernst en de duur van de hinder. De situatie is bijvoorbeeld anders wanneer jij eenmalig viert dat jij je bachelor hebt behaald dan wanneer je meermaals nachtelijke rockconcerten vanaf je studentenkamer geeft. Bovendien maakt het uit of je een bepaald lied eenmalig op een iets te hoog volume afspeelt of dat een geheel album door de speakers dreunt. Verder spelen ook de plaatselijke omstandigheden een rol. In de stad zal er eerder sprake zijn van geluidsoverlast door de buren dan op het platteland, waardoor je waarschijnlijk meer te dulden hebt.
Indien je van mening bent dat de tolerantiegrens is overschreden, moet je dit kunnen bewijzen. Daartoe is het verstandig om een logboek bij te houden en om eventueel geluidsopnames te maken. Geluidsopnames kun je met een app via je telefoon maken. Deze metingen moeten zowel tegen de gevel van de woning als in de slaapkamers worden uitgevoerd. In de slaapkamer moet tenminste één raam openstaan. Er is sprake van onrechtmatige hinder zodra de meting meerdere malen boven het wettelijk maximum uitkomt. Tussen 23.00 uur en 07.00 uur is dit 60dB. Je kunt ervan uitgaan dat meermaals harde muziek, een huilende baby of een blaffende hond in de nachtelijke uren vrijwel altijd onrechtmatige hinder opleveren voor de nabij wonende buren.
Overlast melden
Indien er sprake is van een huurwoning, waar we even vanuit gaan met deze huizenmarkt, kun je de overlast melden bij je verhuurder. Het is namelijk zo dat de verhuurder moet zorgen voor het huurgenot van zijn of haar huurder. Daar wordt mee bedoeld dat je gebruik kunt maken van je huurwoning zonder dat je daar gebreken in ervaart. Geluidsoverlast kan zo’n gebrek zijn. Als het huurgenot wordt aangetast dan moet de verhuurder iets aan de overlast doen. De verhuurder is dan verplicht mee te denken over oplossingen om het huurgenot te garanderen. Zo kan de verhuurder als bemiddelaar tussen jou en je buren optreden of kan de verhuurder deskundigen instellen die helpen met het maken van geluidsopnames om de geluidsoverlast vast te stellen. Het is daarbij niet zo dat je verhuurder verplicht is om je woning te isoleren.
Als je verhuurder niet genoeg doet om de overlast aan te pakken kan je in het geval dat je een sociale woning huurt hierover klagen bij de Huurcommissie. De Huurcommissie kan vervolgens onderzoeken of de verhuurder voldoende heeft gedaan om ervoor te zorgen dat de overlast minder wordt, of zelfs verdwijnt. Bij het onderzoek dat zij instellen controleren zij of de verhuurder als bemiddelaar heeft opgetreden of dat deze heeft geholpen bij het maken van geluidsopnames om geluidsoverlast vast te stellen.
Dan maar naar de rechter
Kom je er op bovenstaande manieren niet uit en heb je inmiddels even grote, donkere kringen onder je ogen hangen als een panda, dan kun je naar de rechter gaan. Deze stap moet worden gezien als een laatste redmiddel. Dit omdat een procedure veel geld en tijd kost en natuurlijk omdat het handig is om een goede relatie met je buren te hebben. Bovendien is het handig om hier alleen gebruik van te maken op het moment dat jij zeker weet dat je buren geen, of in ieder geval minder, overlast van jou ervaren dan andersom het geval is. Anders concludeert een rechter vermoedelijk dat jullie beiden overlast ervaren en dit maar te dulden hebben, of dat je eerst iets aan je eigen overlast moet doen.
Voor de rechter is het lastig om te beoordelen of er sprake is van overlast. Hij zoekt daarom vaak aansluiting bij geluidsmetingen die tijdens de nachturen zijn uitgevoerd. De rechter toetst de geluidsmeting vervolgens aan de wettelijke grenswaarden. Op basis van de wet- en regelgeving zijn bepaalde waarden vastgesteld, waarbij een overschrijding van de grenswaarden bestempeld wordt als overlast. Deze waarden liggen tussen de 40 en 60 dB en hebben betrekking op de tijd van 23:00 tot 07:00. Bij 40 dB moet je denken aan een stil klaslokaal en bij 60 dB aan mensen die op een normale toon een gesprek met elkaar voeren. Daarboven zorgt dus voor een onrechtmatige hinder.
Conclusie
Je bent wel klaar met die slapeloze nachten en je wilt niet langer de vraag van je familie en vrienden aanhoren of je misschien ziek bent omdat je er zo vermoeid uitziet. De eerste en meest voordelige stap is op de koffie gaan bij de buren om over de situatie te praten. Mocht dat niet baten is de vervolgstap om een logboek bij te houden en in overleg te gaan met je verhuurder. Je verhuurder moet je in principe helpen zodat jij je huurgenot kunt behouden. Zo kan de verhuurder als bemiddelaar tussen jou en je buren optreden of dient hij ervoor te zorgen dat er een geluidsmeting door deskundigen plaatsvindt. Mocht je verhuurder je laten zitten en ben je er eigenlijk bijna zeker van dat je in je goed recht staat, dan kun je als laatste redmiddel naar de rechter. Houd hierbij wel in je achterhoofd dat het nemen van juridische stappen ook voor jou als student negatief kan uitpakken. De buren zullen bijvoorbeeld evenveel last ervaren van jouw muziek tot in de late uurtjes als jij hebt van de hond en de baby in de vroege ochtend. Denk je toch dat jij wel degelijk meer geluidsoverlast ervaart dan andersom dan kun je er werk van maken. Mocht je twijfelen, dan kun je de geluidsoverlast in sommige gevallen maar beter dulden. Immers geldt beter een goede buur, dan een verre vriend.
Auteur: Anouk Peters